İshal, bir diğer adıyla diare, sulu dışkılama, dışkılama sıklığında artış veya dışkı miktarında artış ile karakterize edilen bir durumdur. Genellikle ishal olan kişiler, bir günde 250 gramdan fazla dışkılar ve bu miktarın en az %70'i sıvıdır. Dünya Sağlık Örgütü, ishali, günde 3 defadan fazla dışkılama ve dışkının sıvı halde olması durumu olarak tanımlamaktadır. Ancak anne sütü ile beslenen bebekler için durum farklıdır. Küçük bir bebeğin ishal olduğunu anlamak için doktorlar, her zamankinden daha fazla sulu dışkı çıkarma ve dışkı sayısının artmasını yeterli görmektedir. Anne sütü ile beslenen bebekler normalde sulu dışkılama yaptıkları için ishal teşhisi koymak zor olabilir.

İshal olan bir kişinin bağırsak yüzeyinde bulunan mukoza tabakası hasar görmüş veya zedelenmiş olabilir. Mukoza tabakasının hasar görmesine neden olan en önemli faktörler mikroplar ve çeşitli reaksiyonları tetikleyen enzimlerdir. Bu enzimler arasında yer alan laktaz, süt içerisindeki laktozun sindirilmesini sağlar. Eğer laktaz enzimi vücutta azalırsa, laktoz su ile birleşir ve geri emilim gerçekleşemez. Bu durum ishalin oluşmasına ve artmasına neden olur. İshal ile karşılaşıldığında, kişi her zamankinden daha fazla tuvalet ihtiyacı hisseder ve sulu dışkı yapar.

İshalli hastalıklar, kişinin beslenmesinin bozulmasına ve sıvı kaybına yol açabilir. Yapılan araştırmalar, dünya genelinde ishale en çok maruz kalan kişilerin 5-7 yaş arasındaki çocuklar olduğunu ve bu çocukların yaklaşık 2 milyonunun yaşamını yitirdiğini göstermektedir. Çocukların yaşamını kaybetmesine neden olan en büyük etken, aşırı sıvı kaybıdır. Çocuklar arasında en fazla risk taşıyan grup ise 2 yaş ve altıdır.

İshal, akut ve kronik olmak üzere iki ana gruba ayrılmaktadır. İshal kişiden kişiye değişebileceği gibi kendi içinde de farklı gruplara dağılabilir. Özellikle 2 haftadan kısa süren ve aniden başlayıp bir anda kesilebilen ishal, akut ishal olarak adlandırılır. 15 günden daha fazla süren ve kişide ağrı, kramp ve kusmalara yol açan ishal ise kronik olarak değerlendirilir.

Hastalığın tedavisinde öncelikli hedef, kaybedilen sıvının vücuda geri kazandırılmasıdır. Bu, sıvı alımı ile gerçekleştirilebilir. İshal hastalığına yakalanmış bir kişinin normal bir günde içtiği sudan daha fazlasını içmesi önerilir. Ancak tüketilen suyun önceden kaynatılmış veya kaliteli bir su olması gerekmektedir. Özellikle anne sütü ile beslenen bir bebeğin ishal olması halinde annenin bebeği daha sık emzirmesi önerilir. Anne sütü alan bir bebeğe ishalden kesmek için doktor önerisi dışında ilaç verilmemelidir. Kullanılan rastgele ilaçlar ishali geçirmeyeceği gibi bebeğin hayatını da tehlikeye atabilir.

İshal olmuş küçük çocuklara ve yetişkinlere ilaç dışında pirinç, patates, muz, yoğurt ve elma gibi besinler vermek fayda sağlayabilir. Bu besinlerin birçoğunda nişasta bulunduğu için ishali hafifletip hastalığın ilerlemesini durdurabilir.